Sandra Hermann

Kinderen zijn dol op dieren. En de meesten ook op buiten spelen. Met het boek Amsterdamse Beestenboel kunnen ze buiten op zoek naar Amsterdamse dieren. Voor 1400 kinderen met een Stadspas ligt vanaf 24 juli een gratis exemplaar klaar in de bibliotheek.

Kinderen aan het lezen krijgen én naar buiten, op zoek naar Amsterdamse dieren. Dat wil Liedewij Loorbach bereiken met haar boek Amsterdamse Beestenboel. Dankzij een geslaagde crowdfundingsactie kunnen 1400 Amsterdamse kinderen met een Stadspas het boek vanaf maandag 24 juli gratis ophalen bij de OBA-vestiging in hun wijk.

Amsterdamse Beestenboel is een boek over wilde dieren in Amsterdam voor alle Amsterdamse kinderen. Met dit boek wil Liedewij Loorbach kinderen (nog meer) laten houden van boeken. En ze wil ze de natuur in krijgen: vieze kleren en natte haren.

In het boek staan ook kaarten van alle grote parken van Amsterdam waar op staat waar je welk dier kan vinden. De kaarten kwamen tot stand met hulp van de stadsecologen.
Gratis voor 1400 kinderen met een Stadspas

Voor 1400 kinderen met een Stadspas is er een mooie verrassing: zij krijgen het boek gratis, dankzij een crowdfunding campagne. Wie de afgelopen tijd voor zichzelf een boek reserveerde, doneerde er meteen een aan een kind met een Stadspas. Vanaf 24 juli mogen de kinderen hun boek ophalen bij de OBA-vestiging in hun wijk.

Op vrijdag starten alweer de wereldberoemde stierenrennen van Pamplona in Spanje. Het Comité Anti Stierenvechten hield een stilte-actie tegen de stierenrennen van Pamplona op de Dam in Amsterdam, op donderdag 6 juli. Schrijfster Yvonne Kroonenberg deed mee aan de actie.

De stierenrennen worden gezien als een onschuldig vermaak met stieren, maar niets is minder waar: de dieren rennen naar de arena om daar op dezelfde avond, tijdens het stierengevecht, gedood te worden. Met Europese landbouwsubsidies worden de 60 stieren gefokt die tijdens de San Fermín feesten gedood worden. De stierenrennen van Pamplona zijn veruit de meest bekende van de meer dan 17.000 stierenfeesten die jaarlijks in Spanje plaatsvinden.

Met bebloede handen, foto’s van de stieren en protestborden met teksten als ‘Stop de wrede stierenrennen van Pamplona’ stonden de demonstranten op de Dam. Hun boodschap: als we zwijgen en de andere kant op kijken hebben we bloed aan onze handen.

Jaarlijks gaan duizenden toeristen uit Spanje, maar ook uit andere landen zoals Nederland, de Verenigde Staten, Australië, het Verenigd Koninkrijk, etc. naar Pamplona om deel te nemen aan de stierenrennen. Veel buitenlandse toeristen weten niet dat de stieren die meelopen in de stierenrennen gedood zullen worden. De video van het Spaanse platform La Tortura no es Cultura (marteling is geen cultuur), waar CAS deel van uitmaakt, roept toeristen op om niet deel te nemen aan de stierenrennen en zich er bewust van te zijn dat zij bijdragen aan het leed van de stieren. De video wordt verspreid in Europa, Noord-Amerika en Azië om een einde te maken aan dit bloedige spektakel. Geschat wordt dat er in Spanje in totaal 629 miljoen euro aan subsidiegeld bij het stierenvechten terecht komt. 130 miljoen zou afkomstig zijn van landbouwsubsidies vanuit de Europese Unie. Daarnaast wil de meerderheid van de Spanjaarden geen stierengevechten in hun land. De interesse in dit soort evenementen daalt jaarlijks. Volgens het Ministerie van Cultuur van Spanje gaat jaarlijks 6,9% van de Spanjaarden naar een stierengevecht.

Straks krijgt de rechter de mogelijkheid een houdverbod als zelfstandige maatregel op te leggen voor een periode van maximaal vijf jaar. Daarbij hoort ook een locatieverbod, voor het geval de veroordeelde geen eigen dieren heeft mishandeld, maar bijvoorbeeld dieren op kinderboerderijen of in stallen.

De rechter kan al een houdverbod opleggen als bijzondere voorwaarde bij een voorwaardelijke straf. Bij overtreding daarvan moet de dader weliswaar zijn volledige straf ondergaan, maar vervalt het houdverbod. Dat laatste is onwenselijk, in verband met het risico op herhaling en het dierenwelzijn. De zelfstandige maatregel biedt dan uitkomst: het houdverbod blijft na een overtreding gewoon doorlopen. Daarmee  voorkom je dat de veroordeelde later toch weer dieren gaat houden. Een ander voordeel is dat de zelfstandige maatregel ook bij lichtere feiten voor langere tijd kan worden opgelegd. Dit vanuit het oogpunt van preventie.

Om dieren goed te kunnen beschermen, is snel optreden geboden. Daarom krijgt de rechter de mogelijkheid de zelfstandige maatregel onmiddellijk na de uitspraak te laten ingaan. Daarmee wordt het houdverbod effectief, ook als er nog hoger beroep of cassatie volgt. Hetzelfde wordt mogelijk bij de bijzondere voorwaarde. Ook stelt minister Blok voor om overtreding van het houdverbod als onderdeel van de zelfstandige maatregel afzonderlijk strafbaar te stellen. Dit levert dan een nieuw strafbaar feit op, met als voordeel dat de politie snel kan ingrijpen en de dieren in beslag kan nemen.
Om het risico op recidive tot een minimum te beperken, mag de officier van justitie straks een gedragsaanwijzing opleggen die bepaalt dat de verdachte tot aan de zitting geen dieren mag houden.

Juist daders van dierenmishandeling en -verwaarlozing vervallen snel in herhaling vanwege sociale en psychische problemen. De aanwijzing geldt voor 90 dagen en kan drie keer worden verlengd. Daarmee is een houdverbod en het toezicht daarop ook voorafgaand aan de uitspraak verzekerd.
Tot slot wil de minister ook steviger kunnen optreden, in geval van  bijtincidenten met agressieve honden. Niet alleen het ophitsen van een dier tegen een ander dier wordt als misdrijf strafbaar gesteld, maar ook het onvoldoende terughouden van een dier dat aanvalt. Het betreft een uitbreiding van de huidige wet waarin staat dat het ophitsen van een dier tegen een mens strafbaar is. Dit laatste is nu nog een overtreding, maar wordt straks een misdrijf, gelet op de aard en de ernst van de schade die bijtincidenten kunnen veroorzaken. Er komt een maximumstraf van een jaar op te staan. Bij een verdenking van een misdrijf wordt het makkelijker om het dier in beslag te nemen. De politie mag daarvoor straks een woning betreden.

Er was al een opvang voor katten, konijnen en honden, maar vanaf vandaag is er ook een voor kippen. In de Fruittuin van West kunnen pechvogels die door hun baasje zijn achtergelaten voortaan rustig oud worden. Tegen een kleine vergoeding kunnen mensen die op hun haan of hen zijn uitgekeken, hun vogel komen brengen.

Nog niet elke kip wordt netjes gebracht, sommige vogels worden simpelweg gedumpt op kinderboerderijen of in parken. Peter van Poelgeest houdt zich in opdracht van de GGD bezig met dieren, en is ook zo nu en dan actief als ‘kippenvanger’. "De kip is het meest gedumpte huisdier", aldus van Poelgeest. Volgens hem is het best moeilijk ze te vangen, en moet je zeker niet achter ze aan gaan hollen. "Als je een beetje voedsel neerlegt lopen ze zelf een kooi in. Ze zijn immers gedomesticeerd."

De Tuin van West is een fruitboomgaard in Nieuw-West. Het is niet toevallig dat de kippen juist daar een nieuw heenkomen vinden. De kippen houden namelijk van de boomgaard, maar de bomen houden net zoveel van de kippen. "Kippenmest is de beste mest", zo weet Van Poelgeest. De kippen worden verzorgd door de eigenaar van de Tuin van West, die hiervoor al 200 eigen kippen had.